- primordialiter
- prīmōrdiāliter, Adv. (primordialis), von Anfang an, Augustin. de trin. 3, 9. Claud. Mam. de stat. anim. 2, 5.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
primordialiter
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ՆԱԽԱՅԱՅՏԱԲԱՐ — ( ) NBH 2 0392 Chronological Sequence: 8c մ. πρωτοφανῶς primordialiter. Իբրեւ նախայայտ, եւ նախ յայտնելով. սկզբնաբար եւ յայտնապէս. *Զիւրոյն լուսաւորութեան պայծառութիւն նախայայտաբար եւ բազմերջանիկ հեղմամբ գերագունիցն էութեանցն յայտնէ. Դիոն. երկն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
